सारीको सप्को अलि माथि सार्नुको मज्जा बेग्लै थियो
वारिकाट पारिसम्म छोटो बाटो भए पनि
आलेटाले गर्दै बेला टार्नुको मज्जा बेग्लै थियो
भेल थियो भेलमा उनले डराएर टेक्नै छाडिन्
मलाइ भनेयस्तै मौका पार्नुको मज्जा बेग्लै थियो
कुन्नी कता के के गर्दा छोयो केमा पाखुराले
त्यतिबेला मैले धीत मार्नुको मज्जा बेग्लै थियो
खोला तरी आइयो किनार भिजिन् उनी निथ्रुक्कै
लुगा निचोरेर पानी झार्नुको मज्जा बेग्लै थियो ।
By--Prakat Pageni Shiva.
0 comments:
Post a Comment
thanks for comment